Ważny głos w sprawach kredytów indeksowanych do franka szwajcarskiego oraz niższe opłaty sądowe w sprawach roszczeń wynikających z czynności bankowych
Coraz częściej osoby, które zawarły z bankiem umowę kredytu tzw. indeksowanego do waluty CHF, decydują się na sądowe dochodzenie swoich roszczeń. Jak pokazuje praktyka, na ten moment sądy nie przyjęły jednolitej linii orzeczniczej w sprawach związanych z umowami kredytu indeksowanego do waluty franka szwajcarskiego.
Bez wątpienia wpływ na to ma złożoność problematyki związanej z umowami kredytów we frankach szwajcarskich. Przy czym wątpliwości przy rozpoznawaniu jednej ze spraw skłoniły Sąd Okręgowy w Warszawie do zadania pytań prejudycjalnych Trybunałowi Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
Chociaż nadal czekamy na stanowisko TSUE w sprawie o sygn. C-260/18, to opinię w tym przedmiocie wydał Rzecznik Generalny. Stanowisko Rzecznika należy uznać za ważny głos w tej sprawie.
Rzecznik Generalny w wydanej opinii, odnosząc się do zadanych przez Sąd Okręgowy w Warszawie pytań prejudycjalnych dokonał analizy prawnej nie tylko na podstawie Dyrektywy 93/13/EWG, lecz odniósł się do dorobku orzeczniczego TSUE.
W wydanej opinii, Rzecznik Generalny wyraził pogląd, iż przepisy Dyrektywy wykluczają możliwość uzupełniania przez sąd krajowy luk w umowie, w zakresie nieuczciwych warunków umowy określających sposób i wysokość świadczenia.
Rzecznik Generalny stwierdził, iż to do sądu krajowego należy wskazanie momentu, według którego ocenić trzeba skutki stwierdzenia nieuczciwego charakteru warunku. Jednakże w ocenie Rzecznika momentem tym powinien być moment rozstrzygnięcia.
Co istotne Rzecznik Generalny stwierdził, że wola konsumenta, który uważa, że stwierdzenie nieważności całej umowy nie jest dla niego niekorzystne, przeważa nad wdrożeniem systemu ochrony takiego jak zastąpienie nieuczciwego warunku i utrzymanie umowy w mocy. Jak wyjaśnia Rzecznik Generalny, treść Dyrektywy sprzeciwia się (w przypadku braku wyraźnej woli samego konsumenta) utrzymaniu w mocy nieuczciwych warunków umownych, które w chwili rozstrzygnięcia sporu, są obiektywnie korzystne dla konsumenta.
Rzecznik podkreślił, że to do sądu krajowego należy ocena czy możliwe jest dalsze obowiązywanie umowy, która łączy strony, pozbawionej nieuczciwych warunków.
Teraz czekamy więc na stanowisko Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w tej sprawie.
Pozytywną zmianą w przepisach dla osób, które zastanawiają się nad wystąpieniem z pozwem przeciwko bankowi jest zmiana opłat sądowych w tego typu sprawach. Zgodnie ze znowelizowanymi przepisami, w sprawach o roszczenia wynikające z czynności bankowych w przypadku, gdy strona jest konsumentem lub osobą fizyczną, która prowadzi gospodarstwo rodzinne, w przypadku, gdy kwota dochodzona pozwem przekracza 20.000,00 zł, opłata stała od pozwu wynosi 1.000,00 zł. Przepis ten zacznie obowiązywać po upływie 14 dni od ogłoszenia o zmianie ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.